Implanty zębowe. Komu są dedykowane?
Niekiedy mimo właściwej higieny i profilaktyki nie unikniemy konieczności usunięcia zęba. Wówczas szukamy metody, która pozwoli na uzupełnienie krępującego ubytku. Warto wiedzieć, dla kogo najlepszym rozwiązaniem będą implanty zębowe.
Czym jest implant zębowy?
Implantologia zębowa to jedyna metoda, która skupia się na odbudowie całego zęba, czyli korzenia i korony. Jest to ważne, gdyż ubytek w uzębieniu nie jest jedynie defektem natury estetycznej, ale może doprowadzić do zaburzenia prawidłowej funkcji zgryzu. Dzieje się tak, dlatego że po usunięciu zęba dochodzi do stopniowego zaniku kości, a pozostałe zęby ulegają przemieszczaniu. Temu procesowi zapobiega wprowadzenie implantu zębowego. Jest to filar wykonany z niezniszczalnego, prawie całkowicie biozgodnego z tkankami kości tytanu. Umieszcza się go w kości żuchwy lub szczęki. Organizm przyswaja tytanowy filar stanowiący solidną podstawę dla przyszłego zęba. Natomiast koronę rekonstruuje się z porcelany, gdyż idealnie imituje biel kości zębowej, dzięki czemu odbudowany ząb nie różni się wyglądem od naturalnych zębów.
Kto może skorzystać z implantów zębowych?
Implantologia przywraca swobodę uśmiechania bez niszczącej ingerencji w sąsiednie zęby. Oferuje ona skuteczne i trwałe rozwiązanie w przypadku pojedynczych ubytków, jak również ubytku całkowitego. Implanty zębowe wytrzymałością dorównują zębom naturalnym i mogą posłużyć przy prawidłowej higienie 20-30 lat. Choć są zakładane w znieczuleniu miejscowym, to nie wszyscy mogą z nich skorzystać. Przeszkodę stanowią cukrzyca, choroby krwi oraz układowe, zły stan higieny jamy ustnej, burksizm, przebyta radioterapia twarzoczaszki, ciąża i choroby psychiczne. Są to tzw. przeciwwskazania bezwzględne, do których należą też ograniczenia wiekowe uniemożliwiające zastosowanie implantów u osób przed ukończonym 16 rokiem życia oraz po 65 roku. Przeciwwskazania względne dotyczą: paradontozy i stanów zapalnych przyzębia czy błony śluzowej, alergii, chorób układu krążenia, nerek, układu oddechowego, zaburzeń hormonalnych i reumatoidalnych, palenia tytoniu. Wówczas sytuację i potrzeby każdego pacjenta rozpatruje się indywidualnie na podstawie opinii specjalistów z różnych dziedzin medycyny.